1990 දී ශ්‍රී ලංකාවේ යුද්ධයෙන්, තම ජිවිතය බේරාගැනීම වෙනුවෙන් , ඉන්දියාව වෙත පලාගිය පවුලකට දාව උපදින  ගජේන්ද්‍රන් මොහාන් හෙවත් කන්නා (වයස අවුරුදු 30), මේ මොහොතේ රාජ්‍යයක් අහිමි පුරවැසියකු වී ඇත (https://www.abc.net.au/radio/programs/pm/stateless-tamil-man-in-detention-cannot-be-deported/13374546?fbclid=IwAR1KsR_oPrqHM1HkD1-fZO6VBPdW2QdVtBtwAJjCUHji7_4fwPbXIFyRmvs). එසේම රජයක් හිමිව ශ්‍රී ලංකාවේ මඩකලපුවෙ දී  උපන් , චන්ද්‍රන් විතුෂන් ව (වයස අවුරුදු 22) , එහි ආණ්ඩුකරන යාන්ත්‍රනයේ අත්අඩංගුවේ දී ජිවත් වීමේ අයිතිය අහිමි කර ඇත . මෙම පුවත් දෙක සමඟ වන සාකච්චාව වෙනුවෙන් මෙම ලිපිය ලියමි.

ගජේන්ද්‍රන් ගේ ආඛයනයට අනුව, ශ්‍රී ලංකාවෙ ඉපිද, එම භුමිය බලහත්කාරයෙන් අහිමිකිරීම සමඟ , ඉන්දියාව වෙත පිවිස, ජීවිතය සොයන ලද දෙමාපියන් ට දාව උපන් හෙතෙම 2013 දී , ඔස්ට්‍රේලියාව වෙත බෝට්ටුවකින් සංක්‍රමණය වී ඇත. මෙසේ සංක්‍රමණය වන ජිවිත, සාමාජ සහ ආර්ථික දුෂ්කරතා හේතුවෙන් විශාල අභියෝගයන්ට මුහුණ දෙයි.  එය දැනුවත්වේ නම්, ඇයි එවැනි සංක්‍රමණ වෙත පියවර ගන්නේ යන ප්‍රශ්නයට දිය හැකි පිළිතුර නම්, රාජ්‍යයේ පුරවැසිභාවය ද අහිමි ව, සරණාගත කඳවුරු හි , රැදෙමින්, ජීවිතය පරදු තබන මෙම ජනයා වෙත , ජිවත් වීම සඳහා පවතින්නේ අවම වරණයන් වේ. එහිදී, දිනගනනාවක් , කුසගින්නේ රැදෙමින්, ඊළඟ නිමේෂයේ දී , මිය යා හැකිය බවට නිශ්චිත ව , මොවුන් , ඕස්ට්‍රේලියාව වෙතඅනවසරයෙන් හෝ සන්ක්‍රමය වන්නේ, කවදා හෝ මුලික අවශ්‍යතා හෝ ඉටුවන ජිවිතයක් ළඟාකරගැනීමේ අරමුණිනි . එය නීති විරෝධී වුවද, වෙනත් වරණයන් නොමැති තලයක, ඔවුන් කල යුත්තේ කුමක්ද ?

එසේ සංක්‍රමනය වූ විටම, සියලුම සන්තාපයන් අවසන් නොවේ.  ගජේන්ද්‍රන් ගේ අඛ්යනයට අනුව , ඔහු ඔස්ට්‍රලියාවට සංක්‍රමය වූ පසු 2017 දී ඔහු ගේ සංක්‍රමණික ලියාපදිංචිය කල් ඉකුත්වන අතර එය යාවත් කාලින කිරීම ද එරට රජය ප්‍රතික්ෂේප කර තිබේ. එහි ප්‍රතිපලයක් ලෙස , සෞඛ්‍ය සේවා වෙත ප්‍රවේශ වීම දනොමැති ව, ක්ෂයරෝගයේ වින්දිතයකු විය. එසේම , තහවුරුකළ හැකි ලේඛන නොමැති වීම හේතුවෙන්, ඔහුට, රැකියාවක නිරත වීමේ අයිතිය ද අහිමි වී තිබේ.

මේ මොහොතේ දී, හෙතෙම, බටහිර ඔස්ට්‍ර්ලියාවේ Yongah Hill Immigration රඳවා තබාගැනීමේ මධ්යස්ථාය වෙත යොමුකර තිබේ. “පුංචි කවුළුවක් සහිත කාමරයක් තුලින් මා හට පිටස්තර ලෝකය දැකීම වෙනුවෙන් ගත කල හැක්කේ ඉතාම කෙටි වේලාවකි. මම බියෙන් පසු වෙමි. දුකෙන් වේලි සිටි. පසුගිය වසර හතරක කාලයක් තුල මා පුරවැසියකු නොවූ , භූමියක ජිවත් විය. එය ඉතාම කුරිරු, බව ගජේන්ද්‍රන් පවසා සිටින ලදී.

ගජේන්ද්‍රන්  කවුද? රාජ්‍ය පුරවැසියෙකු විය යුතුද යන ගැටළු ව,  ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ඕස්ට්‍රේලියාව තුල පොදු අවකාශයේ තවමත් විසදී නොමැත. එහිම දිගුවක් වන , එහෙත් පුරවැසියකු වුවද, අනන්‍යතාව , දේශපාලන භාවිතාව, නීතියේ ආධිපත්‍ය වෙනුවෙවට, පුද්ගල රුචිතාව මත ආණ්ඩුකරණය හේතුවෙන් , අනාරක්ෂිත වන ශ්‍රී ලංකාවේ දී පසුගිය දිනක , රහස් පොලිසිය ලෙස පෙනී සිටි කණ්ඩායමක් විසින් අත්අඩංගුව ට ගෙන රඳවාගෙන සිටි, තරුණයකු වූ චන්ද්‍රන් විදුෂන් මරාදමා තිබුණි. Tamil Guardian පෙන්වාදෙන ආකාරයට , විදුෂන් ගේ නැගණිය පවසා තිබෙනේ, විදුෂන් අත්අඩංගුවට ගත් පසු ගසක් වෙත ගැටගසා, ඔහුට පහර දීමට එම පුද්ගයන් කටයුතු කර තිබුණි (https://www.tamilguardian.com/content/tamil-youth-was-tied-tree-and-attacked-being-beaten-death). කෙසේ නමුත් ,මේ පිලිබඳ මේ මොහොතේ පර්යේෂණයන් මෙහෙය වන අතර , රවිරාජ් ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තු නියෝජිතවරයා , තමන් විසින්ම පහර දී, මෙම තරුණයා තම ජීවිතය අහිමිකරගත් බවට ප්‍රකාශ නොවේ යන අපේක්ෂාවෙන් සිටිය හැකිද ?

මෙම සිදුවීම් දෙකම නිරීක්ෂණය කිරීමේන් පසු අවසාන වශයෙන් මට කිව හැකි කාරණය මෙසේය.  මුලිකවම, ගජේන්ද්‍රන් මෙන්ම විදුෂන් ද සුළුජාතික අනන්‍යතාව හේතුවෙන් , මනුෂයකු ලෙස ලද ජීවිතය පවතාගෙන යාමට පවතින අභියෝග හේතුවෙන් අර්බුධයන් ට ගොදුරුවන බවය.  1990 දී උපන්බිම හැරදමා , සරණාගතයන් ලෙස වෙනත් භුමින් වෙත සංක්‍රමානය වන ගජේන්ද්‍රන් ට ජිවත් වුවත්, මනුෂ්‍ය යකු ලෙස ජීවිතය පවත්වාගෙන යාම අහිමි වී තිබේ. එසේම තිස් අවුරුදු දිග්ගැසී යුද්ධයක් අවසානයේ දී අදටත්, විදුෂන් ට, නිරවද්‍ය තොරතුරු , විනිවිදභාවයක් නොමැතිව ලබාගැනීමට නොහැකිව, ජිවත් වීමේ අයිතිය අහිමි වී තිබේ. ලිබරල්වාදී ලෝකයම පිළිගනු ලැබූ ස්ත්‍රී/ පුරුෂ මනුෂයන් ලෙස ඉපදීම මත පමණක් ම හිමි වන ජිවත් වීමේ අයිතිය , එම ලෝකයේම පුරවැසි නිතිය විසින් අභියෝගයට ලක් කරතිබේ,