විරෝධතාවයක ස්වාභාවය සෑම විටම ශබ්දය සමඟ පෙලගැසී ඇත.එය යම් පණිවිඩයක් විස්තාරණය කිරීම හා සම්බන්ධ ක්‍රියාවකි මෙි හඩ තනි හඩක් වූ විට එය කිසිවෙකුට දැනෙන්නේ නැත. එහෙත් එයට දස දහසින් එක්වු විට එය සැබෑ ආයුධයකි.
1970 දශකයේ සිට බ්‍රිතාන්‍යයන් ආණ්ඩුව උතුරු අයර්ලන්තයේ විරෝධතාකරුවන් විසුරුවා හැරීම සදහා රබර් උණ්ඩ භාවිතා කර ඇත. වසර 100 කට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ භාවිතා කරන කඳුළු ගෑස් විරෝධතාකරුවන්ට සහ නරඹන්නන්ට දැන් හොදට හුරුය පුරුදුය. එහෙත් 1990 දශකයේ මැද භාගයේ එක්සත් ඡනපදය හඳුන්වා දුන් සහ එතැන් සිට සංවර්ධනය කරන ලද තාක්‍ෂණයන් විරෝධතාවයේ මෙම ශබ්ද දර්ශනය රැඩිකල් ලෙස කුඩු පටිටමි කිරීමට සමත්ව ඇත .
විරෝධතාකරුවන්ට එරෙහිව පුළුල් ලෙස භාවිතා කරන ලද පළමු චාලක නොවන ආයුධය 1995 දී ඇමරිකා එක්සත් ඡනපදය විසින් හඳුන්වා දෙන ලදී. අණතුරුව එය දකුණු ඇමරිකාව, යුරෝපය, එක්සත් රාජධානිය සහ ඕස්ට්‍රේලියාවේ පොලිස් ආයතන විසින් භාවිතයට ගනිමින් සිටී එහි නම . M-84 stun grenade ය
ෆ්ලෑෂ්-බෑන්ග් ලෙස වාචිකව දන්නා මෙම උපකරණ සිය පිපිරුම් අරය තුළ මිනිසුන්ව තාවකාලිකව නොමඟ යැවීමට භාවිතා කරයි. මෙම දිශානතිය මූලික වශයෙන් ක්‍රියාත්මක වන්නේ එක් මොහොතක ශබ්දයේ සහ තීව්‍ර ආලෝකයේ අතිවිශාල ප්‍රතිදානයෙනි. බෝම්බය පුපුරා යාමේදී, ඩෙසිබල් 170 ක ශබ්ද පීඩන මට්ටමක් (එස්පීඑල්) නිපදවයි. එය අභ්‍යවකාශ ෂටලයක් ගුවන් ගත වන තරමි ශබ්දයකට සමාන වේ.
ස්ටින්ගර් ග්‍රෙනේඩ් එම් -84 පුපුරා යාමත් සමඟ ඇති වන ශබ්දය එහි අරය තුල වෙසෙන මිනිසුන් තාවකාලිකව බිහිරි වීමට හේතු වන අතර දිගු කාලීන ශ්‍රවණාබාධ ඇති විය හැක. ෆ්ලෑෂ්-බැන්ග්ස් “මාරාන්තික නොවන” ලේබලය තිබියදීත් ඉන්බරපතල ශාරීරික තුවාල හා මරණ පවා සිදුවී ඇත.
දිගු පරාස ධ්වනි උපාංගය (LRAD) සහ මධ්‍යම පරාසයේ ධ්වනි උපාංගය (MRAD) ඊටත් වඩා බිය උපදවන සුළුය. “ශබ්ද කැනන්” ලෙස විස්තර කර ඇති ඒවා අධි දිශානුගත ශක්තියෙකු වන අතර එයින් අදහස් කරන්නේ එයට අංශක 30-60 අතර ශබ්ද කදම්බයක් යොමු කළ හැකි අතර එය ඉතා නිරවද්‍යතාවයකින් යුක්තව පුද්ගලයින් හෝ කුඩා කණ්ඩායම් ඉලක්ක කර ගැනීමට හැකියාව ඇති බවය.
උතුරු ඇමරිකාවේ වර්තමාන බ්ලැක් ලයිව්ස් මැටර් විරෝධතාවලදී සහ මයිකල් බ්‍රවුන්ට වෙඩි තැබීම සම්බන්ධයෙන් 2014 දී ෆර්ගියුසන් බ්ලැක් ලයිව්ස් මැටර්ස් විරෝධතාවලදී මෙම ආයුධ බහුලව භාවිතා කර ඇත.
