එහෙම නම් අපි යමු, ඔබයි සහ මමයි
අහසට එරෙහිව සැන්දෑව පැතිරෙද්දී
මේසය මත ඊතරගත කළ රෝගියෙකු මෙන්;
අපි යමු, අර්ධ ශූන්‍ය වීදි තුලින්
මුමුණන පසුබැසීම්
එක රැයක් මිල අඩු හෝටලයක නිදි නැතිව
බෙලි කටු සහිත ලී කුඩු තානායම්
වීදි අනුව යති නීරස තර්කයක් මෙන්
අභ්‍යන්තරික අරමුණෙන්
ඉතා ප්‍රබල පැනයකට ඔබව ගෙන යන්නට
ඔව්, නො අසන්න, ” එය කුමක් දැයි”
අපි ගිහින් නරඹමු
ගැහැනුන් යන එන කාමරය තුල
මයිකල් ආන්ජෙලෝ ගැන කතා කරමින්

ජනේල තහඩුව මත යලි එහි අතුල්ලන කහ මීදුම,
ජනේල තහඩුව මත හොම්බ අතුල්ලන කහ දුම
හැන්දෑ අහුමුළුවලට එහි දිව ලෙව කන,
විල්වලින් පිටත ඇති කාණුවල කල් පවතින,
දුම් කවුළුවලින් පිටවන දුමාරය යලි වැටෙන්නට ඉඩ හැර
ටෙරාසෙන් ලිස්සා යන, සැනින් පිම්මක් පනින,
සොඳුරු ඔක්තෝබර් රාත්‍රියක් ලෙස දකිමින්,
නිවස වට එක්වරක් කැරකී, නින්දට වැටුණු.

සැබැවින්ම කාලය පැමිණේවි
වීදිය දිගේ විනිවිදින කහ දුමාරයට,
ජනේල තහඩුව මත ආයෙත් අතුල්ලන
කාලය පැමිණේවි, කාලය පැමිණේවි
ඔබට හමුවන මුහුණු හමුවීමට සූදානම් වන්න
ඝාතනය කරන්නට ද නිර්මාණය කරන්නට ද කාලය පැමිණේවි
දින ගැන ද වැඩ ද ගැන බලපෑම්කිරීමට කාලය පැමිණේවි
එය ඔබේ පිඟාන මතට පැනයක් කර වැටෙනු ඇත;
කාලය ඔබට ද කාලය මට ද,
කාලය තවමත් අනුමානයන්ය සියයක් දෙනෙකුට

සියයක අදහස් ද පුනරීක්ෂණ ද,
තේ එකක් පාන් පෙත්තක් ගන්නට පෙර.

කාමරය තුල යන එන ගැහැණු
මයිකල් ආන්ජෙලෝ ගැන කතා කරමින්

සැබැවින්ම කාලය පැමිණේවි
විශ්මිත වීමට, “මම සූදානම් ද?” “මම සූදානම් ද?”
කාලය ආපසු හැරෙන්නට ද පඩිපෙළ බසින්නට ද,
මගේ හිස මැද තට්ටයක් සහිතව-
(ඔවුහු කියති: ” කොහොමද එයාගෙ හිස තුනීවෙන හැටි”)
මගේ උදේ කබාය, හරියටම නිකට සැකසෙන කොලරය,
පිළිවෙළට ඇති මගේ ටයි පටිය, නමුත් සරල පින් එකකින් යුතු-
(ඔවුහු කියති: ” එයාගේ අත් කකුල් කොමපණ කුඩාද”)
මම සූදානම් ද
විශ්වය බාධා කරන්නේ ද?
මිනිත්තුවකින් කාලය පැමිණේවි
මිනිත්තුවකින් ආපස්සට කැරකෙන තීරණයන්ට සහ පුණරීක්ෂණයන්ට

මේ වනවිටත් ඔවුන්ව මම දන්නා බැවින්, ඔවුන් හැමෝම දන්නා:
සැඳෑවන්, උදේ කාලයන්, මධ්‍යාහනයක් දන්නා
කෝපි හැඳි එක්ක මගේ ජීවිතය මම මැන ඇති;
මම දනිමි මැරී ඇද වැටීමත් සමඟ මැරෙන ශබ්ධයන්
එහා කාමරයක සංගීතයක් යට.
ඉතින් මම කෙසේ විශ්වාස කළ යුතු ද?

එවිටත් මම ඇස් දැන තිබේ, ඔවුන් හැමෝම දන්නා-
පිළිවෙළට සැකසූ වැකියකින් ඔබට ගැලපෙන ඇස්,
මාව සකසන විට, ඇණයක් මත දිගහරිමින්,
බිත්තිය මතට හරවමින් මාව ඇණ ගසන විට,
එවිට මම කෙසේ පටන්ගත යුතු ද
මගේ දවස් සහ ගිය තැන්වල සියළු දෑ වමාරන්නට?
මම කෙසේ විශ්වාස කළ යුතු ද?

දැනුත් මම දනිමි, ඒ හැම දෙයක්ම දැනගත්-
මාංචු දැමූ අත් සුදු නිරුවත්

(නමුත් ලාම්පු එලියේ, ලා දුඹුරු හිස පහත්කරගත්!)

එය ඇඳුමකින් එන සුවඳ ද
එය මාව මෙතරම් පිටමං කරයි ද?
මේසයක් දිගේ වතුරන අවි, නැතිනම් සාළුවකින් ඔතන.
මම අනුමාන කළ යුතු ද එසේනම්
කොහොම මම පටන් ගන්න ද

මම කියන්න ද, මම ගියේ දූවිලි ඇති පටු වීදියක කියා
පයිප්පයෙන් නැගෙන දුම් බැලිමි
කමිස අත් තුල හුදෙකලා මිනිසුන්ගේ, ජනේල්වලින් එලියට හේත්තු වූ ?

මට පරණ අඬුවක් තිබිය යුතුව තිබුණි
නිහඬ සයුරුවල බිම හිල් කරන්නට

දවල් කාලය, සැන්දෑව, බොහෝ සාමකාමීව නිදයි!
දිගු ඇඟිලිවලිින් සෞම්‍ය කරයි,
නින්දක…වෙහෙසටපත්ව.. නැතිනම් බොරු නින්දක
බිම දැගෑරී, මෙහි ඔබ සහ මට පසෙක
මම පටන් ගත යුතු ද, තේ කේක් සහ අයිස්වලින් පසුව
ගැටුම එන මොහොතට බල කරන්නට ශක්තිය තිබේ ද?

මම අඬා වැළපී බඩ ගින්නේ සිටිය නමුත්, හඬා වළපී යාඥ්ඥා කළත්,
මම මගේ හිස (යන්තම් තට්ටය පෑදී) පිඟානක් මතට ගෙනෙනු දුටුවත්,
මම ඉසිවරයෙකු නොවෙමි- මෙතනට එය වැදගත් නොවේ;
මම දැක ඇත්තෙමි මගේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වයේ මොහොත දැල්වෙනු,
මම දුටුවෙම් මගේ කබායෙන් අල්ලන සර්වකාලීන ෆුට්මෑන් ද තොන්ඩුව ද
කොටින්ම, මම බයයි.

ඒකට වටිනාකමක් වෙද, ඉන් පසුව
කෝප්පවලට පසුව, ජෑම්, තේ,
පිඟන් කෝප්ප අතර, ඔබ මගේ සමහර කතා මැද,
එය වටිනාකමක් තියේ ද,
මදහසකින් කාරණය හපා ඉවත ලන්න,
බෝලයකට විශ්වයම මිරිකන්න,
කියන්නට: “මම වෙමි ලසාරුස්, මරණයෙන් පැමිණි,
ඔබට සියල්ල කියන්නයි පැමිණියේ, මම ඔබට සියල්ල පවසන්නම්”-
කෙනෙක් නම්, ඇගේ හිසෙන් කොට්ටයක් සැහැල්ලු කර

කිව යුතුයි: “කොහෙත්ම මා අදහස් කළ දෙය නො වෙයි;
එය නොවේ එය, කොහෙත්ම”
මම හිතන දේ එය නොවේ, කොහෙත්ම

නෑ! මම හැම්ලට් කුමරු නොවෙම්, හිතන්නට ඉඩ නැ.ත;
සම්බන්ධ ප්‍රභූවරයෙක්, කෙනෙකු එය කරාවි
වටිනා ප්‍රගතියකට, දර්ශනයක් දෙකක් අරඹන්නට,
කුමරාට උපදේශ දෙයි; නිසැකවම, ලේසිම දෙයකින්,
වෙනස්කම, භාවිතයට ඇති සතුට,
දේශපාලනික, සුරක්ෂිත, හා විශේෂිත
තදබල දඬුවම, නමුත් ටිකක් ලිහිල්;
එවෙලේ දී, සැබැවින්ම, හරිම මෝඩ/
හරියටම, එවෙලේ දී, මෝඩයා ය

මම වයසට යමි… මම වයසට යමි..
මම අඳින්නෙමි මගේ ඔතා ඇති කලිසම්වල වාටි

මගේ හිස පිටු පසට වෙන් කරන්න ද? පීචි ගෙඩියක් කන්න මම එඩිතර ද?

මම සුදු පැනල් කලිසම අඳින්නම්, වෙරළ දිහාවට ඇවිදින්නම්.
කිඳුරියෝ ගී ගයනු මට ඇසී ඇත, එකිනෙකාට

මම නොසිතමි ඔවුන් මට ගී ගයාවි කියා

රැළි මත මුහුද දෙසට ඔවුන් පැද යනු දැක ඇත
යළි හමන රැළිවල සුදු හිස් පීරමින්
කළු සුදු වතුරට සුළඟ හමානා විට
සයුරු තැන තැන අපි නැවතී සිටියෙමු
රතු දුඹුරු මුහුදු පැළවලින් මල්මාලා පැළඳි සයුරු යුවතියන් අසළ
මිනිස් හඬින් අප අවදිකර ගිල්වනා තුරු