මොකක්ද මේ කතාව? මේක, මනුෂ්‍යයෙක් තුළ වර්ධනය කර ගත යුතු ටැලන්ට් එකක්.

Flow එක එක්ක පිහිනන්නේ, අරගල කරන්නේ හෝ ගහගෙන යන්නේ නැතිව, මොහොතකට පැත්තකට වෙලා, ආගන්තුක ඇසකින් සංසිද්ධි, ක්‍රියා, පුද්ගලයින් දෙස විචක්ෂණව බලා හිඳීම ගැන තමයි මේ කියන්නේ…

බොහෝවිට මම, Being a part කියන කන්සෙප්ට් එකෙන් මිදිලා, Being apart කියන කන්සෙප්ට් එකට විතැන් වෙන කෙනෙක්. එතකොට, මට හැකියාව ලැබෙනවා, කුලකයෙන් එකෙක් නොවී, කුලකයේ තත්‍ය ස්වභාවය දකින්න. නිරීක්ෂකයෙක් වෙන්න. මා තුළම වර්ධනය වෙන්න. මගෙම වැරදි හදා ගන්න. පිරිපහදු වෙන්න.

විතැන් වීමක් කියන්නේ, කොහෙත්ම ප්‍රමාද වීමක් නෙවෙයි. ඒක ආයෝජනයක්.

මම වෘත්තියෙන් නීතිඥවරියක්. ඒත්, ඒ රැළ්ලේ නොඉඳ, ඇතැම්විට හිටි අඩියේ මම නවතිනවා. සමස්තය දිහා සහ මා දිහා නිවීසැනසිල්ලේ බලන්න මම වෙලාවක් ගන්නවා…

නීතිඥ කාර්‍යාල සංකීර්ණය කියන්නේ, මගේ එදිනෙදා ගණුදෙනු වලට පාදක වන වැදගත් ස්ථානයක්. ඇතැම්විට, මම එතැනට ඇතුළු වෙන්නේ, පිටස්තරයෙකුගේ ඇසින් බලමින්. එතකොට මට පෙනෙනවා, තට්ටු ගොඩනැගිල්ලක අඩුක් කරපු පුංචි පුංචි කුටීර රැසක්. ඒ කුටීර වල ඉඳන් කඩිසරව වෘත්තීය කාර්‍යයන් වල නියැලෙන පිරිසක්. ඇත්තටම, පුංචි කොදෙව්වක් වගේ. Bee hive එකක් වගේ. එක් එක් කාර්‍යයන් කරමින්, අනුන්ගේ ප්‍රශ්න තමන්ගේ කර ගනිමින්, මසැස හා මනස වෙහෙසන පිරිසක්. ක්‍රියාකාරීත්වයක්. ගමනක්. It’s always a ‘Happening’. ඒ තුළ කලබලයක් තියනවා. වේගයක් තියනවා. නොසන්සිඳුණු බවක් තියනවා. “තව තව” කියන ස්වභාවයක් තියනවා. “ඊළඟට, ඊළඟට” කියන ස්වභාවයක් තියනවා. “හෙට, හෙට” කියන ස්වභාවයක් තියනවා…

ඇත්තම අවංකම කතාව ගත්තොත්, පෙරකලාසියක් හෙවත් නීතීඥ නියෝජනයක් නාමකරණය කිරීමේ ලියවිල්ලක්(Proxy) අධිකරණයක ගොනු කිරීම නීතීඥවරයෙකුට එක්තරා සතුටක්! මොකද, අපට තවත් නඩුවක්, මුදලක් සහ මේ වෘත්තයේ පරිධිය දිගේ කරන ගමන නොකැඩී පවත්වාගෙන යාමේ අනාගත වෘත්තීය සුරැකුමක් ඉන් ලැබෙන නිසා.

නමුත්, විතැන් වෙලා බලද්දි පෙනෙනවා, අපි ඒ ගන්නේ නොපෙනන අනාගතයක, නොදන්නා කාල පරාසයක් කරා විහිදෙන, පිටස්තරම මනුෂ්‍යයෙක්ගේ ප්‍රශ්නයක බැරෑරුම් වගකීමක්ය කියන එක. බොහෝවිට, නඩුවක් අතට ගනිද්දීම අපි දන්නවා, ඒ නඩුව ජයග්‍රහණය කරන්න මම නියෝජනය කරන පාර්ශවයට ශක්‍යතාවයක් තියනවද නැද්ද කියලා. වාතාවරණය මොකක් වුණත්, අපිට සිද්ධ වෙනවා තෙවැනි පාර්ශවයක ප්‍රශ්නයක එක්තරා කොටස්කාරයෙක්, මැදිහත්කරුවෙක් වෙන්න. මේ වගේ, අපේ නොවෙන අනුන්ගේ ප්‍රශ්න සිය දහස් ගණනක, දාමයක නෛතික කොටස්කාරයෙක් වෙන්න අපේ වෘත්තිය විසින් අපට බල කරලා තියනවා.

ඉතිං, ඒ ලෝකයක පැටලිලි සියල්ල ඇඟට ගත්තොත් අපට මොකක් වේවිද? අනිවාර්‍යෙන් ශේෂ වෙන්නේ stressed ජීවියෙක්. අන්න එතැනදීයි මේ විතැන්වීම කියන සංකල්පය වැදගත් වෙන්නේ…

ඇත්තෙන්ම, ඉවසිලිවන්තව පසෙකට වී බලා හිඳීම කියන දේ තුළ, අපට ඉතා ප්‍රබුද්ධ විසඳුම් ලැබෙනවා. ඒ, භෞතිකව එතැනම හිඳින ගමන්, මානසිකව කළ යුතු විතැන්වීමක්. ඔව්, ඒක අති සාර්ථක ලෙහුම්කාරකයක්.

So,
BE APART.
Take a space.
Take a breath.
Flow will flow. Let it move. Do not struggle.
Space is not something negative. But, it’s an energizer which calms your precious mind and heart.