” උරුමක්කාරයා ”  කෙටි කතාව පළමු කොටසයි.  කනත්තට පැමිණි සියල්ලන්ම පිටව ගොසිනි. අම්මාත් මමත් පමණක් තවමත් මෙහි රැඳී සිටින්නෙමු. මා ද යා යුතුය. ඒ බව මට සිහිපත් කලේ ටික වෙලාවකට පෙර පිටව ගිය ලොකු අක්කා මගේ උරහිසට ඇන ” ඔය ඇති.. දැන් යමන් .. ” යයි කීමෙනි. එවේලේ මා සිටියේ බිම ඉඳගෙන දෙදන මත හිස හොවා කඳුළු වගුරුවමිනි. මගේ ආදරණීය බිරිඳ දර්ශනී ද දරුවා රැගෙන අනෙක් පිරිස සමගම පිටත්ව යන්නට ඇත. පැමිණ සිටි නෑ හිතවතුන් සියල්ලෝම යන්නට පෙර මූනිච්චාවට හෝ මා ලඟට පැමිණ ආචාර කර පිටව ගියහ. එහෙත් මා එසේ සිතුවද මේ ගමේ අහිංසක ගැමියන් එසේ මූනිච්චාවට වැඩ කරනා අය … Continue reading උරුමක්කාරයා